Τον λένε Ίκαρο Λαμπρίδη, είναι δέκα χρονών και μένει στο Παγκράτι με τη θεία του Ελένη Ιοκάστη Καποδίστρια. Θα ’θελε να είχε πατέρα τον Τζο Νέσμπο, που όλοι λένε ότι του μοιάζει. Ζηλεύει που η θεία αποκαλεί αγόρι της τον παπαγάλο. Φίλοι του είναι μεγαλύτεροι σε ηλικία, ένας άστεγος και ο γυμναστής του. Δεν καταλαβαίνει γιατί οι συμμαθητές του τον κοροϊδεύουν. Και κυρίως δεν καταλαβαίνει γιατί οι γονείς των συμμαθητών του δεν αφήνουν τα προσφυγόπουλα να μπουν στην αυλή του σχολείου. Η θεία όμως…
H Άλκη Ζέη γράφει μια ιστορία για τα παιδιά και τα προβλήματά τους σήμερα.